Milan Konjović
Milan Konjović (28. jun 1898 — 28. januar 1993) je bio srpski slikar i akademik. Bavio se i pozorišnom scenografijom i kostimografijom. Studirao je u Pragu i Beču, a živeo u Parizu od 1924. do 1932. Svojim opusom od 6.000 radova pripada vrhu srpske likovne umetnosti, uz afirmaciju svoga osobenog stila koloriste ekspresionističkog temperamenta. Pojedini kritičari su ga nazivali „poslednjim fovistom“.Milan Konjović je rođen 28. januara 1898. godine u Somboru kao drugo dete u znamenitoj porodici advokata i poslanika u ugarskom saboru Davida Konjevića. Po majci je potomak uglednog srpskog pedagoga, publiciste i upravnika Srpske učiteljske škole Nikole Vukićevića. U Somboru tokom pohađanja gimnazije 1914. godine prvi put izlaže pedesetak radova slikanih u prirodi. Učestvovao je u Prvom svetskom ratu od 1916. do 1918. kao artiljerijski oficir.
Na Akademiju likovnih umetnosti u Pragu upisuje se 1919. godine u klasi Vlahe Bukovca, gde studira samo dva semestra. Nastavlja da radi samostalno, u Pragu uz savete avangardnog češkog slikara Jana Zrzavija, u Beču i po studijskim putovanjima u Minhenu, Berlinu i Drezdenu.
U Parizu od 1924. do 1932. godine postiže zapažene uspehe samostalnim izložbama kao i na izložbama u pariskim salonima. Tu nastaje njegova „plava faza“. Po povratku u Sombor 1932. godine posvetio se slikanju rodnog kraja, vojvođanskih pejzaža, ljudi i ambijenata, sa „izletima“ u Dalmaciju. To je „crvena faza“ koja obuhvata razdoblje do 1940. godine. Za vrijeme Drugog svetskog rata je u zarobljeništvu u Osnabriku. Posle povratka 1943. godine nastaju Konjovićevi pasteli u ulju koji do 1952. godine čine umetnikovu „sivu fazu“. Od 1953. godine u „kolorističnoj fazi“ dominira opet čista, intenzivna boja. Nova slikarska orijentacija traje na radovima „asocijativne faze“ od 1960. do 1980, a 1985. počinje sa pravim varijacijama na temu vizantijske umetnosti i do kraja 1990. godine nastaje tridesetak dela nove „vizantijske faze“.
Opus slikara Milana Konjovića je preko 6000 radova: ulja, pastela, akvarela, tempera, crteža, tapiserija, pozorišnih scenografija, skica za kostime, vitraža, mozaika i grafika. Stvorio je lični prepoznatljivi stil ekspresionističkog temperamenta. Doživio je punu afirmaciju na 255 ili 300 samostalnih i 700 kolektivnih izložbi u Jugoslaviji, Srbiji i brojnim centrima Evrope (Prag, Budimpešta, Beč, Lodon, Amsterdam, Rim, Pariz, Atina, Moskva) i sveta (Sao Paulo, Njujork, San Francisko i drugi).
Slika pejzaže, portrete, kompozicije, mrtvu prirodu. Većinu motiva uzima iz svog rodnog kraja Bačke. Za Konjovićevo stvaralaštvo Miodrag B. Protić je rekao:“… spoljna stvarnost za njega je unutrašnji doživljaj. Sve objektivne činjenice, sve teme koje slika boji izrazito ličnim osećanjem sveta i života.
Milan Konjović je radio i portrete po svom „ćefu”, birajući za modele obične ljude i marginalce koje je sretao u životu (Sombor, Cavtat, Dubrovnik, Senta, Bačka Topola ). Jedna od takvih fizionomija bio je lik Šandora Ćire Falcionea, njegovog sugrađanina, koji je zbog svoje mušičavosti i navodnog ludila važio za crnu ovcu familije, a koga su braća htela da liše porodičnog nasleđa i ostave bez zemlje.
Možete nas kontaktirati ako imate bilo kakvih pitanja na:
Darko Lazić (Vlasnik i administrator sajta)
tel. 064/26-26-497
e-mail: dlazic@verat.net
